Fuqia e gurit dhe Zodiakut-vazhdim

Rubini

Formula: !l203, karbonat
Fortësia: 9
Vendndodhjet: Burma, Tajlanda, Sri Lanka, India, Brazili.

Pothuajse ka forcë magjike ndaj gjakut, krijimit të gjakut dhe enëve të gjakut. Aktivizon mëlçinë, rregullon sheqerin në gjak, e forcon sistemin imunologjik, përmirëson qarkullimin, mbron nga anemia dhe leucemia, i lehtëson problemet menstruale, rregullon shtypjen e gjakut. Eliksiri është afrodiziak i mirë dhe e shton fuqinë trupore.

Përdoret i i përpunuar dhe i papërpunuar.

Zbrazet në ujin e rrjedhshëm dy herë në muaj, ndërsa pas zbrazjes duhet të vendoset në vendin ku e zë dielli për rreth dy orë më qëllim të mbushjes.

Guri mbrojtës për luanët është Sardoniksi…

Ky gur i bukur me cilësi të gjysmëmargaritarit dhe me ngjyrë të kuqe-bromit mbron trimërinë, virtytet dhe fuqinë. Është mbrojtës i bashkëshortësisë, ndërsa nusja që do ta bartte në ditën e kurorëzimit, besohej se do të kishte martesë të lumtur. Gjithashtu sjell popullaritet, ndërsa besohej se mbronte edhe nga verbëria dhe thumbimi i insekteve. Romakët e kanë përdorur edhe për karfica.

Sardoniksi

Formula: Sio2, strall
Fortësia: 6,5- 7
Vendndodhjet: Brazili, Uruguai, SHBA-ja, Meksikoja

Nëpërmjet qaforeve ndikon në sistemin nervor. Si vjegcë rregullon punën e gjëndrave, sidomos të gjëndrës mbrojtëse. I mbron fytin, rrugët e frymëmarrjes dhe mushkëritë nga infeksioni. Shëron verdhëzën, hepatitin, cirozën e mëlçisë. Qetëson zemrën.

Sjell fat në lojën e dashurisë.

Ndryshimi i vijave të bardha është tregues për sëmurjen e mëlçisë.

Përdoret vetëm si gur i dorës ose si vjegcë.

Zbrazet çdo dhjetë ditë me ujë të rrjedhshëm, ndërsa duhet që shpesh të lihet në diell, sepse vetëm në diell dendësohet në mënyrë të plotë.

Hrizoliti është gur mbrojtës i kësaj shenje. Është simbol i fatit i besnikërisë. Në kohët antike shërbente për t’i ndjekur shpirtrat dhe për të siguruar gjumë të rëndë. Kur bartej gjatë ditës sillte inspirimin letrar ose poetik.

Opali është gur i fatit vetëm për peshoret. Megjithatë, duhet thënë se bota antike nuk i frikësohej mallkimit të tij. Përkundrazi, e quanin gur i shpresës. Veçoria e këtij guri gjysmëmargaritar është se shndrit edhe pse nuk është i shpuar. Në Lindje një kohë të gjatë kanë besuar se ndihmon të parët dhe memorien. Në mënyrë që ta dëshmonte fuqinë e tij, shenjtori i prekte pacientët e tij me gurin e opalit.

Opali nuk bën të vihet në kutinë për stoli ose në syzë, sepse ashtu do t’i humbte shkëlqimin, bukurinë dhe aftësitë e tij magnetike.

Opali
Formula: SiO2 +H2O
Fortësia: 5,5- 6,5
Ngjyra: i tejdukshëm pa ngjyrë, i bardhë, i zi, i kaltër, me shkëlqim kalimtar në të gjitha ngjyrat e tjera

Ka një spektër të gjerë veprimi në planin fizik dhe shpirtëror. Vepron fuqishëm në lukth dhe në organet e tretjes, aktivizon gjëndrat, rregullon thartirën dhe rruazat e gjakut, ndihmon në raste e anemisë dhe leucemisë.

Forcon optimizmin, forcon spirituozitetin te ndikimi i madh i stresit, largon depresionin, i ndihmon psikikës që ta gjejë dashurinë e vërtetë.

Përdoret si i papërpunuar dhe i përpunuar (gur i dorës, stoli, vjegcë).

Duhet të zbrazet vetëm me ujë të vakët të rrjedhshëm, ndërsa rekomandohet që gjatë natës të mbahet në shishe të ujit. Duhet të shmanget kontakti me parfumin, ujin e kolonjës, sapunin dhe thartirën. Nëse e ndryshon ngjyrën gjithsesi duhet të shkoni për kontroll te mjeku. Mbushet në enë me kristal malor.

Topazi është gur me cilësi gjysmëmargaritari, i cili mund të jetë i verdhë, i bardhë, i trëndafiltë ose i ndonjë ngjyre tjetër. Është mbrojtës i dashurisë, lojalitetit dhe i suksesit në punë. Në mesjetë topazi topazi në rastet më të shpeshta ishte i stolisur me ar, bartej rreth qafës, sepse besohej se mbronte nga magjitë, pagjumësia, lëndimet e fytit dhe bajameve. Në Lindje besohej se me ndihmën e topazit ishte e mundur që të pranoheshin porositë astrale. Mund ta bartin shigjetarët dhe të tjerët, por është i rrezikshëm për virgjëreshat dhe peshqit.

Formula: AI2(F2-SiO4)
Fortësia: 8
Vendndodhjet: Brazili, SHBA-ja, Rusia, Sri Lanka, Australia, Afganistani.

Tirkizi, gjysmëmargaritar me ngjyrë të kaltër të mrekullueshme, në Perëndim simbolizon planetin Jupiter (e gjelbra) ose Venerën (e kaltra). Emri i tij rrjedh nga vendet e Lindjes (Turqia). Turqit, si kalorës të mirë e kanë konsideruar si hajmali të tyre, sepse kanë besuar se i ruan kuajt dhe kalorësit në rrugëtimet e tyre të gjata. Konsiderohej se i ruante sundimtarët nga ndikimet e këqija. Në Meksikë tirkizi çmohej si gur i jashtëzakonshëm (në gjuhën e astekëve-xihuitl); përmbi të ishte vetëm zadi; kryesisht e vinin në diademat mbretërore. Zoti i tyre i Zjarrit quhej “Zoti i tirkizit” (Xiuhtecutli). Tirkizi i kaltër simbolizonte unitetin e zjarrit qiellor (Diellit) dhe atij tokësor.

Gjithashtu. besohej se mbronte nga xhelozia dhe magjia. Është interesant se tirkizi nuk duket bukur në të gjithë njerëzit: në disa e humb shkëlqimin dhe ngjyrën. Thuhej se tirkizi, duke e ndërruar ngjyrën, mund ta helmojë atë që e bart. Më së miri duket kur është i stolisur me ar.

Veçmas u sjell fat demave, por për asnjë shenjë nuk është në mënyrë të veçantë i pafat. Fuqia e tij forcohet nëse bartet me safirin.

Formula: CuAl6((PO4)4(OH)8.5H2O, fosfat
Fortësia: 5- 6
Vendndodhjet: SHBA-ja, Afganistani, Kina, Izraeli, Irani, Meksikoja, Burma, Rusia.

Ndihmon te sëmundjet e fytit dhe të rrugëve të frymëmarrjes. E forcon imunitetin dhe krijon harmoninë në punën e organeve; forcon gjëndrat dhe qarkullimin e gjakut, i ushqen muskujt dhe nervat i mban në gjendje elastike. Mbron dhëmbët dhe nofullën nga kariesi dhe paradentoza. Shëron impotencën. Psikikës i jep forcë dhe siguri.

Përdoret si i papërpunuar dhe i përpunuar. Stolia, guri i dorës, vejgca janë format më të shpeshta në të cilat përdoret. Eliksiri përdoret kur dëshirojmë që ta forcojmë shpejt organizmin dhe që ta kthejmë forcën e tij.

Pastrohet një herë në muaj në enën e thatë sa gurthit e hematitit. Në rast të ndryshimit të ngjyrës duhet të pastrohet, zbrazet menjëherë. Mbushet në praninë e kristalit malor dhe të nugetëve të bakrit. Nuk bën të ekspozohet në diell, sepse tirkizi është i ndjeshëm në nxehtësi dhe në sapun e thartira. Argjendi i ndihmon bukur shumë karakterit shërue të tirkizit.

Për këtë shenjë veçmas është me fat guri i quajtur Granat. Është fjala për gjysmëmargaritarin me ngjyrë të kuqe në të mbyllët. Është simbol i besnikërisë dhe cilësisë të cilën bricjapët e vlerësojnë në mënyrë të veçantë. Romakët, grekët dhe egjiptianët e kanë çmuar si gur sundimtar, gur që sjell, forcën, fuqinë dhe lojalitetin. Besohej se granati e mbron gjendjen e përgjithshme shëndetësore të njeriut dhe se posaçërisht se nuk e lejon rënien në melankoli dhe depresion. Cilësitë e tij magjike shprehen edhe në atë se pronarin e tij, nëpërmjet ndryshimit të ngjyrës, mund ta paralajmërojnë për fatkeqësinë vijuese. Është fatsjellës për ujorët, por jo edhe për demat dhe akrepat.

Formula: Fe3All22(SiO4)3, silikat
Fortësia: 7- 7,5
Vendndodhjet: Austria, Brazili, Çekia, India, Madagaskari, Kanadaja, Afrika Jugore

Është njëri ndër kristalet më të rëndësishme shëruese. E forcon zemrën, ritmin e zemrës dhe shtypjen e gjakut, forcon qarkullimin e gjakut, nxit prodhimin e rruazave të bardha të gjakut. Mbron nga anemia dhe leucemia, vepron në organet seksuale (afrodiziak), forcon eshtrat, ndihmon tek artritisi dhe reuma. Na psikikë ndikon si mbrojtës i miqësisë së vërtetë.

Shfrytëzohet si i papërpunuar dhe i përpunuar në formën e stolisë, vjegcës dhe gurit për dorë.

Zbrazet rregullisht (3-4 herë në muaj) nën ujin e vakët të rrjedhshëm, pastaj ekspozohet në diell, por vetëm për një kohë të shkurtër.

Nëse guri e ndryshon ngjyrën, duhet të zbrazet vetëm atëherë kur të përcaktohet arsyeja e ndryshimit. Për shembull, problemet me partnerin shkaktojnë pothuajse ngjyrën e zezë, e cila kthehet në ngjyrë normale, në të kuqe ose në të ngjyrë gështenjë, vetëm atëherë kur çrrënjosen problemet që e kanë shkaktuar ndryshimin e ngjyrës.

Ametisti, gjysmëmargaritar shumë i kërkuar, me ngjyrë të mrekullueshme trëndafili, ndërsa nganjëherë edhe me ngjyrë vjollce, ishte simbol i modestisë dhe pastrues i shpirtit. Që nga kohët e vjetra dhe pothuajse deri në ditët e sotme konsiderohej se mbronte nga dehja (në greqisht: a-methysios do të thotë “nuk është i dehur”). Njëfarë Edvard Merike ka shkruar më 1853 në librin “Historia e bukuroshes” se ametisti largon mamurllëkun, ashtu që zotëria që kishte pirë shumë shpejt bëhet plotësisht i kthjellët; prandaj shumë sish, qofshin klerikë, qofshin njerëz të rëndomtë, kanë pasur traditë që të bartin unazë me gurë të çmuar. Grekët e vjetër kanë besuar se ai që e bart nuk do të mund të dehej!

Me mijëra vite është bartur si stoli në unazën e peshkopit dhe përgjithësisht për zbukurimet e personaliteteve të larta.

Tradicionalisht, ametisti është gur i të dashuruarve. Nëse vihet në mëndafsh mbron nga dhimbja e kokës.

Gjithashtu, konsiderohej se mbron nga helmimi dhe magjia.

U përgjigjet të gjitha shenjave pa përjashtim.

Ametist

Formula: SiO2, strall
Fortësia: 7
Vendndodhjet: Brazili, Uruguai, Meksikoja, Namibia, Zambia

Që nga lashtësia është i njohur si gur që ndihmon te dhembja e kokës dhe migrena. I përshkruhen shumë cilësi. Ndihmon edhe te problemet menstruale, e sforcon memorien, e rregullon shtypjen e gjakut dhe është i mirë kundër trashjes. Qetëson zemrën dhe nervat, mbron nga magjitë dhe forcat e këqija, mendimet e këqija i shndërron në optimizëm. Posedon impulse të këndshme për kënaqësinë e jetës dhe miqësi, sikundër edhe aftësinë e profetizimit të zgjidhjes së problemeve. Te meditimet ofron shkallën më të lartë të qetësisë, ngrohtësisë dhe harmonisë.

Përdoret në mënyrë ta ndryshme, i papërpunuar dhe i përpunuar, ndërsa njëkohësisht nga ai bëhet edhe eliksiri.

Në gotën prej 2 decilitrash të vihet një pjesë e përpunuar e ametistit. Të lihet që të qëndrojë gjatë natës dhe të pihet në mëngjes. Eliksiri ka treguar rezultate të mira edhe te rregullimi i jashtëqitjes. Përmirëson rritjen e flokëve dhe e pastron lëkurën. Çdo 15-20 ditë zbrazet nën ujin e rrjedhshëm rreth 3-5 minuta.

Nuk bën të mbushet (dendësohet) në diell.

Peshqve, si shenjë e ujit, u përgjigjet akuamarini. Ky margaritar i shkëlqyeshëm emrin e ka marrë nga dy fjalët latine: uji dhe deti, sepse ngjyra e tij e kaltër-gjelbër ta kujton ngjyrën e detit.

Besohet se akuamarini sjell harmoni dhe fat në martesë, ndaj për këtë është zgjedhje e mirë si unazë fejese. Është me fat edhe për akrepin. Gjithashtu është i mirë edhe për ujorin, por janë luanët ata që do të duhej ta shmangnin.

Akuamarin

Formula: Al2Be3(Si6O18), silikat
Fortësia: 7,5- 8
Vendndodhjet: Brazili, Pakistani, Afganistani, Sri Lanka, India, Mozambiku, Nigeria, Madagaskari.

Në mënyrë të veçantë ndikon në rrugët e frymëmarrjes, për shembull tek astma, bronhitisi, sëmundjet e mushkërive, ftohja, alergjia. Mbron nga seniliteti dhe kalcifikimi i arterieve. E zvogëlon depresionin, e forcon ndërgjegjësimin.

Në martesë i thellon dashurinë dhe besnikërinë.

Përdoret i papërpunuar dhe i përpunuar (qaforja, hallka, vjegca, guri i dorës.

Zbrazet nën ujin e vakët të rrjedhshëm, ndërsa mbushet në