Poezi humoristike

Te dashur antare ketu do postojme poezi humoristike(qesharake)..Ja po e le un nje:;:


Plaku i pallatit per karshi
Me nje plake, ka ra n'dashni
Dite e nate per te mendon
Pa e pare dot s'duron.
Kur del plaka ne dritare
Plaku i shkret luan fare
Do qe t'ia bej me sy
Por i mbyllen qe te dy


vazhdoni edhe ju te postoni poezi humoristike

qekjo koka shuym shum interesant por nuk di asnjo

as un sdii veq shum interesantt te kokaaa

oke.flm per pelqimet

hahah sa interesant shum flm libona po une nuk di asnje

hehe shum interesante por une nuk di as nje poezi qesharake

oke...

qikjo sipas mendimit tim duhet mu zhvendos te Lojra-Chit Chat

IKU UJI...

Iku uji, iku uji
Moj e mjera popullsi
Hapni cezmat edhe prisni
Pas dhjete oresh, do te vije.

Kur uji te kete ardhur
Shume shpejt do te shkoje
Mbushni kovat dhe legenet
Qe tju gjenden, per nevoje.

Ate uje qe pini
Ju lutem ziejeni mire
Pasi nje gomar i ngordhur
Eshte hedhur ne Boville.

Rrofte shume, tregu i lire
Qe sjell uje te importuar
Ne ditet qe do te vijne
Do bejme dush, me uje te gazuar...

MENDOJ PER TY
Kur vjen mengjesi
nuk me haet buke se mendoj per ty,
kur vjen dreka
nuk me haet buke se mendoj per ty,
kur vjen darka
nuk me haet buke se mendoj per ty,
kur vjen ora per gjume
nuk me ze gjumi se me haet buke

Te dashur miq, ashtu sikunder thone,
Boten e beri Perendia jone...
Se kush ia porositi, s’kam kuptuar,
Por, sic e dini, duke e ndertuar
Ne nje filan ndermarrje te Gjithesise,
Me teper rendesi i dha sasise...
Nuk beri, pra, nje pune kaq te sakte,
S’e nxori lemshin krejt te rrumbullakte,
Ne pole pak te shtypur dhe te prere
Si nje tavan qe bark leshon shpeshhere!
... Pra, qysh diten e pare te krijimit
filluan dhe avazet e ndertimit!

Vazhduan taksiratet e kijametit...
Sic dihet, tre te katertat e planetit
I beri vetem uje Perendia,
Me uje u mbulua Gjithesia,
Pra, mbeten fare pak toka te thata,
Ku sot shperthejne turli inondata
Dhe uji hyn tani me vrull shpeshhere
Ne qumesht dhe ne vere!
Si beri kafshet, mori balte e uje
Dhe ngriti nje statuje!
Ashtu lindi nder ne i pari burre
Fatkeq, se grua s’kishte pare kurre
Dhe rrinte hunde e buze i merzitur,
Te dashuren e zemres duke pritur.
Nuk kishte faj Adami, jo, te shkreten,
Pa grua si do rronte tere jeten?

E donte gruan, besa, me gjithe zemer,
Jo qe te bridhte shpesh femer me femer,
As qe mendonte, ndoshta, byrazeri
Ta ndante, se s’i puqej karakteri...
Kur, me ne fund, dhe Zotin troc e luti,
Nje brinje Perendia i keputi
Dhe nga kjo brinje e thyer si me dare
Na lindi Eva-gruaja e pare!
Ndoshta prandaj disa tani ne jete,
T’i marrin hakun Adamit te shkrete,
I rrahin grate sa i mban takati,
Dhe ua derrmojne brinjet nga inati...

Lart ne parajse s’kish as re, as mjegull.
Si veshje, Eva kish nje flete pjergull,
Nje flete pjergull, po, vetem nje fije,
Pa ta shikonit sa i kishte hije!
Prandaj dhe sot dhe, sidomos ne vere,
Na dalin disa vajza shend e vere
Gati pa gje, se keto cupa, xhane
Me gjysme metri qepin tri fustane!
Vec t’i shikosh, kur shtrihen mbi lendina,
Se sa lezet u ka gjoksi dhe shpina!
Pak e nga pak vjen moda si qemoti,
Po ndjekin moden qe ka shpikur Zoti!